Vrijdag 10 maart 2000 stopte de ERS-1 missie. De ERS-1 was de eerste zon-synchrone satelliet in een polaire satellietbaan die met een speciale radar (Synthetic Aperture Radar) meer dan 4000 wetenschappelijke gebruikers informatie gaf over de oppervlaktetemperatuur, de wind en de golfbewegingen van de zee, waardoor er sinds 1991 een beter begrip ontstond van klimaatverandering. In 1991 was de ERS-1 de meest geavanceerde aardoberservatie satelliet ooit ontwikkeld en gelanceerd door Europa. De ERS-1 gaf namelijk voor het eerst in de geschiedenis gedetailleerde en constante topografische informatie. Dit werd later door ERS-2 vervolgd.
Electrical Ground Support Equipment (EGSE)
Na de IRAS lancering was ik van maart 1984 tot juni 1986 EGSE-manager van ERS-1. Een EGSE is een kopie van de apparatuur die gebruikt wordt in het uiteindelijk operationele grondstation. Deze kopie werd gebruikt door OEM’ers (Original Equipment Manufacturers) en in dit geval ESA om tijdens de bouw van de satelliet de apparatuur te testen. Een EGSE manager zorgt voor de coördinatie van het ontwerp, de bouw en het gebruik tijdens de test- en integratie periode. De EGSE is ook het ontwerpmodel voor de OGSE, het operationele ‘ground station’.
Systeemintegratie en OEM’s
In die periode, zeg maar zeven jaar voor de lancering, was mijn rol vooral het bepalen van de architectuur en het overall design van de EGSE. Tegelijkertijd voerde ik als technical manager samen met ESA, die de eindverantwoording had voor de aanbesteding, de contractuele onderhandelingen over de EGSE onderdelen met vele partijen. Denk hierbij aan de meest innovatieve lucht- en ruimtevaartleveranciers zoals MARBEN, Dornier, Matra Marconi, RAL (Britisch Aeropace) en Alenia Spazio. In termen van projectmanagement en scope ging het om tien miljoen budget, twaalf gespecialiseerde Europese toeleveranciers en een integraal onderwerp, dat nog niemand had zien werken. Innovatie per sang dus, want die toeleveranciers waren echt koplopers op hun gebied.
Hoezo complex?
In dit tijd was het gebruikelijk dat de grondapparatuur tegelijkertijd ontworpen en ontwikkeld werd met de primaire onderdelen en experimenten van de ERS-1. Er waren momenten dat voor bepaalde ontwerpbesluiten wel twintig tot dertig verschillende disciplines geraadpleegd moesten worden. Dat is niet ongewoon in systeemintegratie. Elk groot ontwerpbesluit (en in het begin waren dat er nogal wat door de hoge mate van research & development) had invloed op al die disciplines en vervolgens bij escalatie ook weer op de contracten en de algehele tijdlijn van ontwikkeling.
Hier en nu
Alles is met elkaar verbonden, als is het maar in beeldvorming. Als je eenmaal een verband ziet, wordt het alleen maar meer. Sinds 2017 werk ik aan programma’s voor omkeren van de klimaatveranderingen. Diezelfde veranderingen die de ERS-1 tijdens de missie waarnam. Zo probeer ik een bijdrage te leveren aan een gezond ecosysteem van de Noordzee en werk ik aan een versnelling van de transitie naar een circulaire economie. Complexe systemen, systeemintegratie, meervoudige afhankelijkheden en de intermenselijke kant van multidisciplinaire samenwerking zijn rode draden in de zingeving van mijn werk sinds 1980.
Meer informatie over EGSE
Electrical Ground Support Equipment (EGSE) are tools used by satellite and sub-system manufacturers and integrators to test and validate electrical functions of the satellite on the ground before launch. EGSE consists of hardware and/or software elements that perform satellite testing, by simulating the interfaces of missing (sub-)systems to assure full compatibility once integrated within the overall platform. This includes both satellite onboard elements as well as external elements related to communications.
Bijdrage ERS-1 Missie
De European Remote-Sensing Satellite 1 (ERS-1) missie leverde cruciale inzichten en gegevens op het gebied van aardobservatie zoals:
Klimaat- en Weerstudies
- Windmetingen op Zee: ERS-1 gebruikte radaraltimeters en scatterometers om nauwkeurige windmetingen op zee uit te voeren, essentieel voor het verbeteren van weersvoorspellingen en klimaatmodellen. Deze gegevens hielpen bij het beter begrijpen van windpatronen en hun invloed op het klimaat.
- Zeebodemtopografie: Door de hoogte van het zeeoppervlak nauwkeurig te meten, droeg ERS-1 bij aan de kennis over de topografie van de oceaanbodem en variaties in het zeeoppervlak.
Monitoring van IJs en Gletsjers
- Polair IJs: ERS-1 speelde een cruciale rol in het monitoren van de dikte en beweging van polair ijs in zowel de Arctische als Antarctische regio’s. Dit was essentieel voor het bestuderen van klimaatverandering en de impact ervan op zee-ijs.
- Gletsjerbewegingen: De radarinterferometrie van ERS-1 maakte gedetailleerde studies van gletsjerbewegingen mogelijk, wat waardevolle gegevens opleverde over gletsjerkrachten en hun reactie op klimaatverandering.
Landgebruik en Bodemvochtigheid
- Landbedekkingskaarten: De gegevens van ERS-1 werden gebruikt om gedetailleerde landbedekkingskaarten te maken, nuttig voor landbouwbeheer, stedelijke planning en milieubescherming.
- Bodemvochtigheidsmetingen: Door radargebruik konden wetenschappers bodemvochtigheid over grote gebieden monitoren, cruciaal voor landbouw, hydrologisch onderzoek en droogtebeheer.
Kust- en Mariene Toepassingen
- Kustlijnveranderingen: ERS-1 leverde gegevens over veranderingen in de kustlijn en sedimentbewegingen, van groot belang voor kustbeheer en bescherming tegen erosie.
- Zeestromen en Golfhoogten: De satellietgegevens hielpen bij het in kaart brengen van zeestromen en het meten van golfhoogten, belangrijk voor scheepvaartveiligheid en mariene operaties.
Geologische Toepassingen:
- Aardverschuivingen en Vulkanische Activiteit: ERS-1 leverde waardevolle gegevens over aardverschuivingen en vulkanische activiteit door radarinterferometrie, wat hielp bij rampenpreventie en risicobeheer.
De ERS-1 missie was baanbrekend in het gebruik van radar voor aardobservatie en legde de basis voor daaropvolgende satellietmissies zoals ERS-2 en Envisat, die voortbouwden op de technologie en methoden van ERS-1.
