Samenwerking is niet altijd vanzelfsprekend, maar wel natuurlijk
Vanochtend wandelde ik met de hond en hoorde het gak-gak van overvliegende ganzen. Zo ver ik kon kijken zag ik de V-vormen. Prachtig hoe die ganzen samenwerken en hun energie verdelen om samen de lange tocht te volbrengen. Samenwerking daar ging het op die heidag ook over.
Ambtenaar en Raadslid
Raadsleden, college van Burgemeester en Wethouders en het management van de ambtelijke organisatie. Circa vijftig mensen een dag met elkaar aan de slag over “ ergens voor staan” en er “ samen toe doen”. Harrie Aardema en ik verzorgden de dag. Een hoogleraar en een diepte-coach met beiden de passie voor authenticiteit. Harrie zette in de ochtend het kader met een uiteenzetting over leiderschap. Uit de discussie kwamen de volgende meningen naar boven:
- We moeten meer aandacht hebben voor het informele proces en niet alles proberen op te lossen door formele bureaucratie.
- Er is te veel een afreken-cultuur en om het afrekenen te voorkomen nemen we soms te veel onze toevlucht tot de formele weg. Dit leidt weer tot meer planning en control en tot papierbergen.
- We hebben meer open informatie-uitwisseling nodig tussen raadsleden en ambtenaren, want alleen dan kunnen we een goede interactie met de burger hebben.
Bovenstroom en onderstroom
Na een ochtend “hoofd-werk” en “bovenstroom” ging ik in de middag met de groep aan de slag met de “de onderstroom”. In plaats van te praten over open informatie-uitwisselingen en het informele proces, gingen we het doen en ervaren. Vanuit het individuele en persoonlijke verbinding maken met elkaar. Gesymboliseerd door in een grote cirkel te zitten, een open space. We begonnen met drie vragen:
- Waar sta jij voor in deze groep?
- Wat frustreert je?
- Wat motiveert je?
Mijn drijfveren
Ontzettend mooi om te zien en te horen wat mensen tot uitdrukking brengen vanuit hun innerlijke drijfveren. Dit kwam ook tot uitdrukking in het geluidsniveau en de emotionele warmte tijdens de speed-dating ronden. De temperatuur van de zaal ging letterlijk omhoog en voorbijgangers konden de “bijenzwerm” buiten horen.
Collectieve inspiratie door verbindend leiderschap
Daarna maakten we de brug naar inspiratie, zowel individueel als collectief. Het ging er om elkaar in groepjes van vier te ont-moeten; te spreken en te luisteren zonder elkaar proberen te overtuigen. De centrale vraag was: Wat is jouw inspiratie en welke overeenkomsten en verbanden zie je in de antwoorden van het groepje van vier? Op dit moment was er van de oorspronkelijke bloedgroepen uit de ochtend niets meer te merken. Gewoon mensen die zichzelf zijn en hun diepere drijfveren met elkaar delen. En er dan achter komen dat er meer overeenstemming, begrip en inleving is dan tijdens de gehaaste contacten op het werk misschien lijkt.
Eerst er samen voor staan en dan er samen voor gaan
Op dit moment kwam bij sommigen de vraag op “gaan we nu nog een actieplan maken als afronding van de dag?” Een leuke aanleiding om nog even de brug te slaan naar de ochtend. Moet je alles we willen rationaliseren en formaliseren. Kun je deze ervaring niet gewoon meenemen en vanuit de “onderstroom” met elkaar samenwerken? De dag begon ten einde te komen. Het laatste onderdeel begon met een samenvatting van de theorie en meningen uit het ochtend deel. Tja, en dan de brug slaan in groepen van zes met de vraag: “ Deel met elkaar wat het verband is tussen het cognitieve deel van de ochtend en de beleving van de middag. Vertaal dit vervolgens naar de werksetting van morgen.”
We eindigden weer in de cirkel en deelden wat de dag betekende voor iedereen. Vele reacties en ik noem er een:
“We zijn vandaag echt met elkaar in gesprek geweest.”