Onlangs verzorgde ik een workshop over de zachte kant van het samenwerken in en om een project. Geen uitgebreide verhalen over projectbeheersing, structuren en verantwoordelijkheden. Maar wat dan wel? Het is een doe-dag rond drie stellingen:
- Een project is een verzameling inspiraties;
- Samenwerken is elkaar motiveren vanuit samenhang
- Diepere samenwerking geeft duurzame resultaten
In dit artikel vind je een doorkijkje naar een van de oefeningen die de deelnemers erg aanspreekt: “spelen met het speelveld in en om het project”. Deze oefening is een uiterst leuke, veilige en effectieve manier om jezelf bewust te worden van je dagelijkse routine en van de manier hoe jij “ in de samenwerking zit”. Het helpt je om een beter balans te vinden. Want als je beiden in balans bent en elkaar inspireert en betrekt, dan komt het resultaat vanzelf. Dan heb je door deze actie-mindset flow en veerkracht in de samenwerking.
Help! Hoe krijg ik iedereen op een lijn?
In projecten is het is vaak moeilijk om de energie van alle betrokkenen te richten. Je zit altijd met een scala van verwachtingen, belevingen en belangen en het is soms een hele toer om die zodanig op te lijnen en in balans te brengen zodat er voldoende energie vrij komt om een project succesvol te implementeren.
In methodische trainingen trainingen krijg je daar wel goede tools voor aangereikt, zoals bijvoorbeeld een goede stakeholder analyse en de inrichting van de besturing van een project, maar het intuitieve deel ontbreekt deels.
Kijk niet naar een relatie, maar beleef de interactie
Een relatie tussen twee mensen is geen ding, maar een continue interactie van gedachten, gevoelens en energie. Als het gaat om het ontwikkelen van het sociale speelveld, dan maakt het veel verschil of je een relatie beschouwend analyseert of dat intuitief aanvoelt hoe iedereen “in de relatie staat” en relationeel communiceert.
Werken met perceptuele posities
De oefening komt dicht in de buurt van de echte ervaringen in het werk. In deze organisatie-opstelling werken we vanuit de verschillende perceptuele posities waarmee verschillende mensen naar de werkelijkheid kijken. Afhankelijk van de positie beleef je die werkelijkheid ook anders. We werken met vier posities:
- Ik-positie: wat denk, voel, beleef en doe ik zelf;
- Jij-positie: als ik me maximaal inleef in jou, wat is jouw wereld?;
- Wij-positie: als ik me concentreer op het verbindende element van onze relatie, wat willen we dan samen bereiken of vermijden?;
- Speelveld-positie: Als ik me verplaats in het totale sociale panorama, hoe voelt dat “speel-veld” aan en welke krachten zijn aan het werk?
In deze oefening gaan we expliciet in op jouw eigen rol in het speelveld en dan met name hoe je het voelt en beleeft.
Hoe werkt de oefening?
We analyseren eerst de spelers met hun talenten en bedoelingen. Dan maken we een tekening van het sociale speelveld om vervolgens door middel van een lichtvoetige organisatie-opstelling de verschillende relaties en het speelveld te ervaren. Deze opstelling, een groep deelnemers “simuleert” het sociale speelveld, is in elke training weer anders, maar de essentie is hetzelfde:
- De onderzoeker vertelt in algemene zin iets over de context en/of het probleem en wijst een aantal deelnemers aan;
- Hij plaatst de spelers in de ruimte zoals dat voor hem in het werk ook voelt;
- De onderzoeker neem zelf ook plaats in het speelveld en ervaart de aanwezigheid en de interactie met anderen;
- Iedereen spreek een zin uit (door de onderzoeker vooraf bepaald)
- De onderzoeker voelt aan wat de opstelling “met hem doet”;
- Deze informatie wordt gebruikt om onbewuste emoties of gedachten te onderzoeken en er samen van te leren.
Het effect van de oefening is meestal dat de onderzoeker zich bewust wordt van zijn of haar “ automatische piloot”. Dit zijn emoties of gedachtenpatronen die een rol spelen bij de interactie met de spelers in het speelveld.
